Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τουρισμός αποτελεί σημαντικό πυλώνα της ελληνικής οικονομίας, τόσο σε περιόδους κρίσης όσο και σε περιόδους ανάπτυξης.
Σήμερα προσελκύει περισσότερους από 30 εκατομμύρια τουρίστες από το εξωτερικό, αντιπροσωπεύει το 20%-25% του ΑΕΠ και δημιουργεί περισσότερες από 200.000 θέσεις εργασίας. Επιπλέον, οι νέες επενδύσεις στην ευρύτερη τουριστική βιομηχανία εκτιμώνται σε περισσότερα από 10 δισ. ευρώ ετησίως και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στις νέες ξενοδοχειακές υποδομές (κτίρια, δίκτυα, εξοπλισμός, ανακαινίσεις κ.λπ.), αλλά και στην ανακαίνιση και ενεργειακή αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων. To α’ και β’ τρίμηνο του 2024, η επισκεψιμότητα, ο αριθμός των ταξιδιωτών και τα έσοδα ήταν υψηλά. Η Ελλάδα έχει γίνει ένας διεθνής προορισμός, προσελκύοντας ταξιδιώτες από πολλές χώρες μέσω όλων των τρόπων πρόσβασης. Τα κύρια πλεονεκτήματα της Ελλάδας είναι η σταθερότητα, η ασφάλεια, η βελτίωση των μεταφορών, το κλίμα, η θάλασσα, η εστίαση και τα αξιοθέατα. Επιπλέον, η σχετική άνοδος των δεικτών ποιότητας υπηρεσιών αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση και ταυτόχρονα ένδειξη της βελτίωσης της δυναμικής του τουρισμού στην Ελλάδα.
Ωστόσο, η εξέλιξη του τουρισμού το 2024 είναι διαφορετική στην ελληνική επικράτεια και συνοδεύεται από πολλές προκλήσεις. Αποτελεί μεν μια ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, χωρίς δε την απαιτούμενη εξισορροπημένη ισχύ της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής και κατάλληλων υποδομών. Για αυτό η πορεία των τελευταίων ετών συνοδεύεται από έξι μεγάλες προκλήσεις που επηρεάζουν την ελληνική κοινωνία και την καθημερινή ζωή. Επιγραμματικά:
1) Η ανεπάρκεια κρίσιμων υποδομών στους τομείς απορριμμάτων, ύδρευσης, πρόσβασης, οδικών, όμβριων-αποχέτευσης, ηλεκτρισμού, ενέργειας, θέσεων στάθμευσης, μαρινών κ.λπ.
2) Οι συνθήκες εργασίας, που απαιτείται να βελτιωθούν ουσιαστικά, και η ανάγκη διαθεσιμότητας βιώσιμης στέγης κατοικίας.
3) Ο σταθερός πληθωρισμός και η αύξηση του κόστους στέγης, λειτουργίας εγκαταστάσεων, των βασικών αγαθών, των τροφίμων και των δαπανών διαβίωσης.
4) Η λογική προστασία του τοπικού περιβάλλοντος την εποχή της κλιματικής κρίσης, η βελτίωση του επιπέδου της ποιότητας της καθημερινής ζωής στους τουριστικούς προορισμούς.
5) Η αύξηση της ζήτησης του τουρισμού που οδηγεί στην αύξηση στις εισαγωγές και στο επίπεδο τιμών, λόγω της διαχρονικής έλλειψης της εγχώριας πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής.
6) Η εύρεση της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ της βραχυχρόνιας μίσθωσης, της διατήρησης του υψηλού επιπέδου του τουρισμού, αφού χωρίς τις βραχυχρόνιες μισθώσεις δεν υπάρχει επαρκής διαθεσιμότητα κλινών στην Ελλάδα, αλλά και της διαθεσιμότητας βιώσιμης στέγης, ενός σύγχρονου κοινωνικού ζητήματος. Δύσκολες προκλήσεις, αλλά υπάρχουν βιώσιμες ολιστικές λύσεις, οι οποίες θα πρέπει να βασίζονται σε πρακτική ρεαλιστική δράση και πραγματικά δεδομένα και όχι σε ιδεολογικά προσκόμματα και θεωρίες του αέρα. Είναι ουσιαστική ευθύνη της κυβέρνησης και της πολιτείας.