Λίγες εβδομάδες μάς χωρίζουν από τις κάλπες των ευρωεκλογών, μιας εκλογικής μάχης που θα καθορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό και την πολιτική που θα εφαρμοστεί στην ευρωπαϊκή οικονομία. Αρα και στην ελληνική.
Το υπογραμμίζω αυτό, καθώς παραδοσιακά οι ευρωεκλογές δεν φαίνεται να απασχολούν πολύ τον Ελληνα ψηφοφόρο, κάτι όμως που θεωρώ λάθος, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των νόμων που ψηφίζεται στα εθνικά Κοινοβούλια έχει προηγουμένως αποφασιστεί από τις Βρυξέλλες.
Αυτό σημαίνει πως οι πολίτες θα πρέπει να ενημερωθούν λεπτομερώς για τα προγράμματα των κομμάτων και τις θέσεις που θα εκφράσουν οι εκλεγέντες ευρωβουλευτές.
Η επόμενη ημέρα της 9ης Ιουνίου είναι αναγκαίο να σηματοδοτήσει και την έναρξη μιας μεγάλης προσπάθειας στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Μετά από συνάντηση που είχα πριν από λίγες ημέρες με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου της Ρώμης -ενώ είχαν προηγηθεί και συναντήσεις με τους ομολόγους μου σε Παρίσι και Βαρκελώνη- διαπιστώθηκε ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ΜμΕ σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι κοινές. Ειδικά στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις προβληματίζονται για τη χρηματοδότησή τους, την αντιμετώπιση της ακρίβειας, τη διαδικασία αλλά και το κόστος για την πράσινη μετάβαση, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα.
Οι μεγάλες γεωπολιτικές εξελίξεις επηρεάζουν όλη τη Γηραιά Ηπειρο, όπως και οι κρίσεις σαν αυτή στον τομέα της ενέργειας.
Είναι λοιπόν κομβικό για την Ελλάδα να σχηματιστεί ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο μέτωπο από κράτη-μέλη που θα έχουν κοινή στόχευση: την ανοδική πορεία των οικονομιών τους μέσω της προόδου των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς αυτές παραμένουν η κινητήριος δύναμη της καινοτομίας, της ανάπτυξης, της απασχόλησης, συνεισφέροντας πάνω από το 50% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, είναι να εξασφαλιστεί πρώτα η ενιαία φωνή των Ελλήνων ευρωβουλευτών. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο πρέπει να δρουν όλοι προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον. Και αυτό συνδέεται άμεσα με την πορεία του επιχειρείν.
Ευρωπαϊκά, βέβαια, οφείλει να σκέφτεται -και να δρα- η κυβέρνηση και σε μια σειρά από άλλα θέματα. Για παράδειγμα, δεν μπορεί ευρωπαϊκές χώρες με πιο ισχυρές οικονομίες να έχουν πολύ χαμηλότερες τραπεζικές προμήθειες για συναλλαγές μέσω POS από αυτές που ισχύουν στην Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει και στο θέμα του μη μισθολογικού κόστους, που στη χώρα μας παραμένει υψηλό. Επίσης, κάποια στιγμή πρέπει να εναρμονίσουμε τη νομοθεσία μας σύμφωνα με όσα ισχύουν στην Ευρώπη για το θέμα της ασφάλισης της περιουσίας των πολιτών. Ανέφερα ελάχιστα για τα σημεία που πρέπει, ως χώρα, να έρθουμε πιο κοντά στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Γιατί θεωρώ ανεπίτρεπτο να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ή είμαστε Ευρώπη ή δεν είμαστε.
Το βασικότερο μέλημα όμως που πρέπει να έχει η κυβέρνηση είναι η τόνωση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων πολιτών, καθώς από αυτήν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και η πορεία των εγχώριων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.