Quantcast

Γιάννης Στάνκογλου: 24 χρόνια που είμαι στο θέατρο δεν έχω νιώσει την αποτυχία

Ο Γιάννης Στάνκογλου μίλησε τόσο για την πορεία του στο θέατρο και την τηλεόραση, όσο και για το πώς χειρίζεται δύσκολες συνεργασίες, στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;».

Ο ηθοποιός σημείωσε πως ο ίδιος δεν υπολογίζει την επιτυχία όσον αφορά τους οικονομικούς όρους και για αυτόν τον λόγο δεν έχει αισθανθεί ποτέ να έχει κάνει κάποια αποτυχία σε ολόκληρη την καριέρα του. «24 χρόνια που είμαι στο θέατρο, δεν έχω νιώσει την αποτυχία. Μπορεί να έχω νιώσει μια όχι τόσο καλή συνεργασία, να μην ήταν έτσι όπως το περίμενα εγώ. Η αλήθεια είναι ότι δε θεωρώ τίποτα αποτυχία από τη στιγμή που μπορεί να έχεις δουλέψει δύο ή τρεις μήνες και άλλους τρεις μήνες πριν, ψάχνοντας πράγματα για το κείμενο, αυτή τη δουλειά δεν μπορείς να την κατατάξεις στην αποτυχία. Αποτυχία είναι μόνο το εμπορικό. Έχω κάνει παραστάσεις που μπορεί να μην έχουν πάει φουλ αλλά με έκαναν να πατάω σταθερά στα πόδια μου και να μάθω πολύ περισσότερα πράγματα για την τέχνη μου».

Ο ηθοποιός, σε ένα σημείο της συνέντευξης, τόνισε ότι πλέον θέλει να περνάει καλά στην υποκριτική, σε αντίθεση με παλιότερα που έκανε περισσότερη υπομονή ακόμα και σε συνεργασίες που μπορεί να περιείχαν προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα, είπε: «Πιστεύω στην τύχη, αλλά κυρίως στη δουλειά και στην επικοινωνία των συνεργατών, είναι πολύ σημαντική για εμένα. Θεωρώ πολύ σημαντική την κάλη ενέργεια μεταξύ μας στη δουλειά. Δεν μπορώ, πια, να μην περνάω καλά στη δουλειά. Θέλω να περνάω καλά, να συνεννοούμαι, να επικοινωνώ και να ξέρουμε όλοι, όσοι είμαστε στη δουλειά, ότι το κάνουμε για το καλό όλων μας. Όταν τα πράγματα δυσλειτουργούν σε επίπεδο συμπεριφορών μιλάω. Θέλω να το λύσω εκείνη τη στιγμή δεν μπορώ να το κρατήσω μέσα μου. Παλιότερα έλεγα "να το δούμε" κλπ. Τώρα, πια μιλάω, όχι μόνο όταν έχει να κάνει με εμένα αλλά και με έναν συνάδελφο που δεν μιλάει. Θα μιλήσω εγώ».

Επίσης, ο Γιάννης Στάνκογλου δήλωσε ότι θέλει να συνεργάζεται με συγκεκριμένα άτομα. «Δεν είμαι πολύ της ομάδας, εγώ, δηλαδή να είμαι πάντα με κάποιους συγκεκριμένους. Μου αρέσει να είμαι freelancer, ειδικά στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση και στο σινεμά. Δεν μπορώ να εγκλωβίζομαι, γιατί νιώθω ότι μετά από 2-3 δουλειές το πράγμα γίνεται πιο αδερφικό και δεν είσαι επί της ουσίας στη δουλειά μέσα. Αφήνεις μερικά πράγματα να γίνονται πιο απλά, ας πούμε. Από την άλλη μπορεί (σε μια συνεργασία) να έχεις κάνει επιτυχία και η επόμενη δουλειά να είναι μια τεράστια αποτυχία».